Achter adem

Brandweerwerk is eigenlijk altijd zwaar. Dat komt onder andere door het gewicht van je uitrusting (pak, laarzen, portofoon, ademluchttoestel, helm, etc.) dat al gauw 20kg is. Verder is het traplopen in deze bepakking en vooral het slepen met de slangen behoorlijk zwaar (leuke quizvraag: wat weegt 20 meter brandweerslang, diameter 3″, gevuld met water?).

Al met al dus pittig werk, en dan moet je met ademlucht op erg uit kijken dat je niet ‘achter adem’ komt. Je ademhaling is natuurlijk al wat lastiger te controleren in een ademluchttoestel, en je toestel afdoen is natuurlijk geen optie. In een echte brand is dat voldoende voor een complete ramp. Gelukkig was het gisteren maar een oefening. Maar het is dus goed om af en toe even rustig aan te doen om de ademhaling weer goed onder controle te krijgen.

Het is bijna zover!

1 juli wil ik beginnen met mijn ‘400 days challenge’. Dan is het namelijk nog 400 dagen tot de start van de World Police and Fire Games. In 2019 wordt dit sportevenement voor hulpverleners gehouden in Chengdu, China. Ik wil daar dolgraag aan meedoen, maar ik vind wel dat ik dan beter moet kunnen presteren dan ik nu doe. Mijn record op de tienkamp is 3058 punten, gezet in 2017 tijdens de meerkamp in Sneek. Mijn beste onderdeel was kogelstoten met 503 punten, maar met polsstokhoogspringen haalde ik slechts 191 punten.

Voor de WPFG wil ik minimaal 4000 punten halen, wat dus een enorme verbetering zou zijn. Daarvoor moet ik wel aan de bak, want ik geef toe dat ik rook, iets teveel drink en iets te zwaar ben. Het plan is om de komende 400 dagen te stoppen met roken, alleen bij bijzondere gelegenheden te drinken en meer te gaan trainen. En er zijn nog veel meer dingen die van invloed zijn op een goede gezondheid en conditie waaraan ik ook in dit blog aandacht zal besteden.

Dit blog heb ik opgezet omdat ik super-enthousiast ben over atletiek en omdat het me steeds weer verbaasd hoe weinig ‘Masters’ (40-plussers) aan deze prachtige sport doen. Hardlopen is mateloos populair, maar juist de combinatie van de verschillende onderdelen maakt atletiek zo mooi. Ik hoop dus dat ik mensen met dit blog kan enthousiasmeren voor deze prachtige sport. En dat geldt ook zeker voor mijn collega’s bij de brandweer, want atletiek is ook voor brandweermensen een geweldige manier om in conditie te blijven voor hun zware taak.

Ik wil op voorhand alvast een paar mensen bedanken:

  • Mijn jongste dochter, waardoor ik op latere leeftijd in contact ben gekomen met deze sport en die heeft laten zien hoe mooi de sport is
  • Mijn oudste dochter, die de topsportmentaliteit het gezin heeft binnen gebracht, ze heeft veel moeten doen (en moeten laten!) om de eerste divisie in het turnen te bereiken
  • Mijn vrouw, die gelijk met mij op latere leeftijd is begonnen met atletiek en die heeft laten zien dat je met doorzettingsvermogen heel ver komt
  • Leo Siers, die al jaren de gedreven trainer is van de meerkampgroep bij CIKO’66. Geen training was ooit hetzelfde!